ያለሁበት መኪና(ተስፈኛ አንባቢዎች <ያለሁበት ባቡር> ብለው ማንበብ ይችላሉ) ያለቅጥ ይበራል፡፡ ይሄን ሹፌር፣ ‘ስምህን ሳጅን አሰፋ መዝገቡ ይጥራው!’ ብሎ የረገመው አለ? እላለሁ በውስጤ፡፡ `ኸረ ባክህ ቀስ በል` ይላሉ ካጠገቤ የተቀመጡት ሴቶች፡፡ በመስታዎት ውስጥ ውጭውን ማስተዋል ጀመርኩ፡፡ ………… በቀኙ የአስፓልት ዳር፣ መንገድማንበብ ይቀጥሉ…

ጓዴና እኔ፡- አብረን በላን፣ አብረን ጠጣን በሱ ስቃይ አቃሰትኩኝ በህመሙ አልጋ ያዝኩኝ በእኔ መሰበር እሱ አነከሰ እኔ ላይ ሲዘንብ አካሉ ራሰ፡፡ ጥርሴ ቢመታ የሱ ወለቀ እኔ ለወደኩ፣እሱ ደቀቀ፡፡ ኦፕራዎን ሲያደርገው ዶክተር የራሱ ነበር/ ወይስ የኔ ሆድ የሚተረተር ስንቱን ተካፈልን ስንቱንማንበብ ይቀጥሉ…

1. ኢትዮጵያ አንድ (ለፍቅረኛዬ(ፍቅረኛዬ ለነበርሽው)) ኪያዬ፣ ማነው ጎበዝ ሰካራም የሰከረባትን ቅፅበት ይህቺ ናት ብሎ መነገር የሚችል? -ማንም! እኔም ባንቺ ወይንነት ስሰክር የሰከርኩባትን ቅፅበት አላስታውሳትም፡፡ በጣም መስከሬን ግን አውቃለሁ፡፡ አንቺ ግን በኔ ስካር፣ በኔ መንገዳገድ እና መኮለታተፍ ያ የሚያምር ሳቅሽን ትስቂብኝማንበብ ይቀጥሉ…