ቀጭን ወገቧ ላይ
ከእንብርቷ በላይ ልብሷ ተንጠልጥሏል
የወርቅ መስቀሏ
ጡቶቿ መካከል ዘንበል ብሎ ወድቋል
መንገድ ላይ ያየኋት
የማላውቃት ሴት ናት።

ወዴት እንደምትሄድ ባሳቤ ገመትኩኝ
አንድ የቀጠራትን ወንደላጤ አሰብኩኝ
ሠባት እንቁላሎች
ግማሽ ኪሎ ሥጋ … (ገዝቶ)
ከርሷ ጋር ካልሆነ
ቡና አልጠጣም ብሎ አሥሬ እያዛጋ
መጽሐፉን ከፍቶ
በሩን ክፍት ትቶ
መልሶ መላልሶ ሠዓቱን እያየ
የሚጠብቃት ሠው
ሐሳቤ ውል አለው
ምክንያቱም ቀኑ ቅዳሜ ነው።

እርሷ አለፍ እንዳለች
መሐሙድ ፊት ለፊት
አራዳ ሬሰቶራንት
አራት ጎረምሶች ሰባት ምግብ አዘው
ለመመገብ ሳይሆን
ምግቡን ለመጨረስ እጅጉን ተጣድፈው
በቆየ ጋዜጣ
የተጠቀለለ ምናምን አስቀምጠው
ፊት ለፊቴ አሉ
ምግቡን ሳያኝኩት ቶሎ መጉረሳቸው
አራት ሆነው ሳሉ ዝም ማለታቸው
ገባኝ ሁኔታቸው
ምክንያቱ ምንድን ነው?
ቀኑ ቅዳሜ ነው።

እግሬን ለማፍታታት እየተራመድኩኝ
ወደ ሆነ መንደር በድንገት ገባሁኝ
የሆነ በራፍ ላይ
ውስጥ ልብስ ያረገች
ልብስ አጠባ ውላ ትንሽ የደከመች
ፀጉሯን ልትሰራ
ጓደኛዋ ጭን ስር ሽጉጥ ልጥፍ ያለች
እግሯ ከፈት ያለ
ጡቷ ወፈር ዯያለ
የአንድ እጇን መዳፍ
በስተግራ በኩል የፀጉሯ ክፋል ላይ
የአንድ እጇን መዳፍ
ክፍት እግሮቿ መሃል
አንገቷ ወደላይ
ረፍት የሚመስል ሰማዩ ላይ ወድቋል
አይኗ ከሩቅ አልፏል
እፎይ . . . የሚል ፊደል ገላዋን በሞላ
እንደ ልጅ አቅፎታል
የዚህ ሁሉ ነገር
የዚህ ሁሉ ዉበት ምክንያቱ ምንድን ነው
ቀኑ ቅዳሜ ነው።

እዚህ መንደር ጫፍ ላይ
አንድ ያቧራ ሜዳ ከሩቅ ይታየኛል
እንደ መዝሙር ሆኖ
የሕፃናት ጩኸት ወደኔ ይመጣል
ከሜዳው መሃል ላይ አቧራው ይበናል
ሕፃናት ነበሩ አበቦች ነበሩ
ምሳቸውን ትተው
በጨዋታ ምሳ ጠግበው የሰከሩ
ምክንያቱ ምንድን ነው
ቀኑ ቅዳሜ ነው።

Oslo በረንዳው ላይ
አንድ ጥቁር ቡና ከተቆራጭ ጋራ
በቀኙ ጋዜጣ
ግራ እጁ ጣት መሃል ሮዝማን ሲጋራ
ቀልቡን ጋዜጣው ላይ
የሲጋራውን ጢስ ከጋዜጣው በላይ
ቡናውን ሲጎነጭ ንባቡን ሲያቆም ዐይኖቹ ውብ ሴት ላይ
እያቀያየረ
በልቡ ባሳቡ እያመነዘረ
Oslo በረንዳው ላይ ተቀምጦ ያለ
አንድ ጎልማሳ አለ።

ምሑር የሚመስል እንደዚህ ያለ ጎበዝ
ከኬክ ቤት በራፍ ላይ ሊቀመጥ የቻለው
ምክንያቱ ምንድን ነው?
ቀኑ ቅዳሜ ነው።

የሆነች ሕፃን ልጅ
የቅዳሜ ጠዋት ፀሐይ የሚመስል
ጉንጯ ላይ ፈገግታ በደማቁ ፅፋ ባጠገቤ አለፈች
ሠላሣ ማለቂያ
አርባ መጀመሪያ . . . አካባቢ ያለች
የተጠቀለለ የታሸገ ነገር በጇ ላይ የያዘች
የሕፃኗን መንገድ እየተከተለች
ጠይም ሴት አለፈች።

ለቅድሟ ሕፃን እናቷ ነች መሰል
(ይመስለኛል መሰል)
የሴቷ ባለቤት
የልጅቷ አባት
ትንሽ አመም አርጎት ሆሰፒታል ተኝቷል
ወይም . . .
የተጠቀለለው የታሸገው ነገር
የወይን የውስኪ ጠርሙስ ግን ከሆነ
ጠይም ቆንጆዋ ሴት
አንድ የተፋታችው አንድ የምትፈልገው
የሆነ ሰው አለ . . .
ትንሿን ሕፃን ልጅ የምታስተዋውቀው
እና . . .
የ’ርጅና ፍርሃቷን አብራ ምትጋራው።

አያገባኝ ነገር
ያገባኛል ብዬ ይህን ያሰብኩበት ምክንያቴ ምንድ ነው?
ያ ቀን ቅዳሜ ነው።

ይህንና ያንን
የግራ የቀኙን
ከፒያሳ መሐል እስከ ጣልያን ሠፈር . . .
አንዱን እያነሳሁ
አንዱን እየጣልኩኝ
በሐሳብ ሕንፃ ላይ አንዱ እየተሰራ አንዱ እየፈረሰ
ከልጅቷ ጋራ
የተቃጠርኩበት ሠዓቱ ደረሰ
መጣች ተገናኘን
ዮኧምያ ምሳ ቶምካ ቡናችን
የደንቡን አደረስን።
ልብሷን ሳታወልቀው ራቁቷን ሳልኳት
ዘወትር አንድ ቤት
ደንብ አይደለም ብዬ ቦሌ እንሂድ አልኳት
የተስተካከለ
ጥሩ አልጋ ያለው የማውቀው ቤት አለ።
ፒያሳን ለቀቅን . . .
ቦሌ ላይ ደረስን . . .
የቦሌ ቅዳሜ ያራዳን አይመስልም
የቦሌ ቆንጆ ሕልም ከፒያሳ ቅዥት አይስተካከልም
የቦሌ ኮረዶች
በቀለማት ብዛት ውበታም ቢመስሉም
ጣልያን ሠፈር መሐል
ፀጉር እየተሰራች ያስተዋልኳት ሴት ላይ
ጥፍሯ ላይ አይደርሱም
የቦሌ ቅዳሜ ያራዳን አይመስልም።
ቦሌን ታዘብኳትኝ
ቦሌን እርም አልኳትኝ
ቆንጆ አልጋ አለበት
ካልኩት መንገድ መሐል
አንድ የለቅሶ ድንኳን
ጎዳናውን ከድኗል።
ድንኳን ያ’ዘን ድንኳን
በ’ለተ ቅዳሜ በውበት በሕይወት ቀን
አብራኝ ያለችው ሴት
ተከተለኝ ብላ ወደ ኋላ ዞረች
እጆቿን ዘርግታ
አንድ ትንሽ ታክሲን ፒያሳ አዘዘች
ፒያሳ ደረስን
የቦሌውን ድንኳን እንዲያስረሳን ብለን
Sunshine ጎራ አልን . . .
ሙዚቃ
ሙዚቃ
ቢራ
ውስኪ
ቢራ . . .
ጫጫታ
ዳንኪራ
ዳንኪራ
ጫጫታ
ድንኳኑን ረሳን
ውበት ባህር ገባን
የዚህ ሁሉ ደስታ የዚህ ሁሉ ሐሴት . . .
ምክንያቱ ምንድን ነው?
ቀኑ ቅዳሜ ነው።
ያውም የፒያሳ
እውነት ለመናገር . . .
የቦሌ ቅዳሜ ያራዳን አይመሥልም
የቦሌም ቆንጆ ሕልም ከፒያሳ ቅዠት አይስተካከልም።
ያም ሆነ ይህ ግና
የዚህ ሁል ዉበት ምክንያቱ ምንድን ነው?
(ቀኑ ቅዳሜ ነው።)