ሕይወት የብድር በሬ፥ መቼ ሁሌ ይጠመዳል
ለጊዜው ብቻ የመጣ፥ ጊዜው ሲደርስ ይሄዳል
የተሰጠህ ጸጋ ሁሉ፥ ደሞ ካንተ ይወሰዳል።
ቀለበት፥ አምባር አይደሉም
እጅህ ላይ ሁልጊዜ የሉም
ቀናት ሳምንታት ወራት
ዛሬውኑ፥ አሁኑኑ፥ እንደምትወዳት ንገራት።
አበቦች ሁሉ ሳይረግፉ
ምኡዝ ሽታዎች ሳይጠፉ
ያጸድ በሮች ሳይቆለፉ
በንቦች ጎዳና ላይ፥ ተርቦች ሳይሰለፉ
በንፋስ ክንፍ ሳይመታ
ሕይወት የላምባ መብራት
አሁንኑ ዛሬውኑ፥ እንደምትወዳት ንገራት።
ርቃ ሳትገሰግስ
ገና ስንቋን ስትደግስ
እንዲሁ እንዳማረባት
ቀልብህ እንደቀረባት
መቃብር በመዳፉ
እንደጠጠር ሳይቀልባት
አፈሩን ሳትዛመድ
ወደማትቀባው አመድ
ወደማትስበው አየር
ሳትቀየር
አንትም አንደበት ሳለህ፥ እሷም ጆሮ ሳያጥራት
ዛሬውኑ! አሁኑኑ! እንደምትወዳት ንገራት።
2 Comments
ድንቅ ግጥም ነው። አመሠግናለሁ በውቄ!
ድንቅ ግጥም ናት። አመሠግናለሁ በውቄ!